When Science Meets Practice | Digitale ongelijkheid in slimme mobiliteit

In Nederland hebben 2,5 miljoen mensen van 16 jaar en ouder moeite met lezen, schrijven en/of rekenen. Vaak hebben zij ook moeite met digitale vaardigheden. Dat staat gelijk aan 18%, dus ongeveer 1 op de 6 mensen in Nederland.

Digitalisering verandert onze dagelijkse mobiliteit, via chipkaarten, digitale reisinformatie, apps en nieuwe MaaS-concepten. Slimmere mobiliteit biedt veel voordelen, zoals gepersonaliseerde informatie en meer reisopties. Ook kan het bijdragen aan een groeiend gebruik van collectieve mobiliteitsdiensten.

Helaas blijkt niet iedereen in staat de digitale transformaties in de mobiliteitsdiensten bij te houden of ermee om te gaan. De afhankelijkheid van ICT voor mobiliteit kan voor sommige mensen zelfs nadelig uitpakken, waardoor ongelijkheid ontstaat. Dit kan leiden tot (meer) sociale uitsluiting en vervoersarmoede. Anne Durand doet onderzoek naar dit fenomeen. Vanuit haar onderzoek spraken we met elkaar over mogelijke oplossingen om dit te voorkomen. Extra aandacht was er voor het behouden en aanbieden van alternatieven zoals menselijk contact, in servicepunten of via de telefoon.  Vooral bij nieuwe commerciële MaaS diensten ontbreken die vanaf het begin. Discussiepunt is wel welke partij deze extra kosten moet betalen, de overheden of vervoerders? Extra onderzoeksvraag is wat we eigenlijk weten van de groep die het openbaar vervoer nu volledig mijdt. Zij zijn vaak niet vertegenwoordigd in onderzoeken vanwege dezelfde drempel van digitalisering.  Railforum beziet welk vervolg nuttig is. Suggesties zijn welkom via info@railforum.nl

Programma